ข้อกำหนดสำหรับการใช้มอเตอร์โคลน

ข้อกำหนดสำหรับการใช้มอเตอร์โคลนเจาะหลุม

มอเตอร์โคลนเจาะหลุมมอเตอร์โคลนเจาะหลุม เดิมทีใช้ในการเจาะรูแนวตั้ง ส่วนใหญ่ใช้สำหรับรูทิศทางต่างๆ และรูทางวิศวกรรมพิเศษ (เช่น รูเยือกแข็งของเหมือง) ความลึกในการเจาะสูงสุดคือ 9023 เมตร ปัจจุบัน โคลน เครื่องยนต์ เส้นผ่านศูนย์กลางเล็กที่สุดในโลกคือ 44.5 มม. และเส้นผ่านศูนย์กลางใหญ่ที่สุดคือ 304.8 มม. เมื่อใช้มอเตอร์โคลนสำหรับการเจาะแกน ควรเพิ่มท่อแกนระหว่างเพลาขับและดอกสว่านเพื่อยึดแกน

มอเตอร์โคลนประกอบด้วยวาล์วบายพาส มอเตอร์สกรู (โรเตอร์และสเตเตอร์) ข้อต่ออเนกประสงค์ แบริ่ง และเพลาขับ โดยมีแกนกลางคือมอเตอร์สกรู

ในคู่โรเตอร์มอเตอร์โคลนและชุดส่งกำลังสเตเตอร์ ฟันสเตเตอร์หมายเลข Z1 มากกว่าฟันโรเตอร์หมายเลข Z2 หนึ่งซี่ นั่นคือ Z1= Z2+1 อัตราส่วนจำนวนฟันมักเรียกว่าอัตราส่วนการส่งผ่าน และสามารถเลือกได้ตามต้องการในระหว่างการออกแบบ (1:2, 2:3,..., 9:10) มอเตอร์โคลนที่ออกแบบมาเพื่อความเร็วสูงควรใช้มอเตอร์สกรูที่มีอัตราทดเกียร์ต่ำ ในขณะที่มอเตอร์โคลนที่ออกแบบมาเพื่อความเร็วต่ำและแรงบิดสูงควรใช้มอเตอร์สกรูที่มีอัตราทดเกียร์สูง เมื่ออัตราทดเกียร์โรเตอร์-สเตเตอร์เพิ่มขึ้น ประสิทธิภาพจะค่อยๆ มีแนวโน้มลดลง แรงบิดเอาท์พุตของมอเตอร์โคลนขึ้นอยู่กับแรงดันใช้งานที่ลดลงผ่านมอเตอร์ และความเร็วเอาท์พุตขึ้นอยู่กับอัตราการไหลของตัวกลางทำงานผ่านมอเตอร์สกรู

ในระหว่างการขุดเจาะ ยังคงจำเป็นต้องใช้อุปกรณ์ขุดเจาะทั่วไป เช่น เครื่องเจาะ ปั๊มโคลน แท่งเจาะ และหอขุดเจาะ เมื่อสร้างการเจาะตามทิศทาง ควรวางเครื่องมือโก่งตัวโดยใช้เครื่องมือกำหนดทิศทาง เครื่องมือโก่งตัวที่ใช้ร่วมกับมอเตอร์โคลน ได้แก่ ข้อต่องอ ท่อด้านนอกงอ และบล็อกประหลาด การใช้มอเตอร์โคลนเพื่อสร้างรูที่มีทิศทางสามารถปรับปรุงคุณภาพของรูเจาะ ให้ข้อมูลทางธรณีวิทยาที่แม่นยำ บันทึกวิดีโอ ลดต้นทุน และแก้ปัญหาทางวิศวกรรมมากมายที่ไม่สามารถสร้างขึ้นได้ ดังนั้นจึงเป็นเครื่องมือพิเศษสำหรับโครงการขุดเจาะ

อายุการใช้งานของมอเตอร์โคลนโดยทั่วไปคือ 150 ถึง 200 ชั่วโมง จุดอ่อนของมันคือยางสเตเตอร์มีความต้านทานต่ออุณหภูมิสูงต่ำและแบริ่งเสียหายได้ง่าย ยกระดับการวิจัยและพัฒนาวัสดุยืดหยุ่นที่ทนทานต่อการสึกหรอและทนต่ออุณหภูมิสูง และระบบแบริ่งที่เชื่อถือได้สำหรับสเตเตอร์การผลิต เพื่อปรับปรุงอายุการใช้งานของ โคลน เครื่องยนต์ อย่างมีนัยสำคัญ และพัฒนาสกรูความเร็วต่ำและแรงบิดสูงสำหรับรูลึกและลึกพิเศษ

1. ข้อกำหนดของของเหลวในการเจาะ: มอเตอร์โคลนสามารถทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพกับโคลนทุกชนิด รวมถึงโคลนที่มีน้ำมัน โคลนอิมัลชัน โคลนดินเหนียว และแม้แต่น้ำ ความหนืดและความถ่วงจำเพาะของโคลนมีผลเพียงเล็กน้อยต่อการเจาะ แต่มีผลกระทบโดยตรงต่อแรงดันของทั้งระบบ หากแรงดันภายใต้ระยะการเคลื่อนที่ที่แนะนำมากกว่าค่าแรงดันปั๊มที่กำหนด การเคลื่อนตัวของโคลนจะต้องลดลง หรือจำเป็นต้องลดแรงดันตกผ่านสว่านและดอกสว่าน สิ่งเจือปน เช่น อนุภาคทรายในโคลนจะส่งผลต่อประสิทธิภาพของสว่านและเร่งการสึกหรอของตลับลูกปืนและสเตเตอร์ของมอเตอร์ ดังนั้นจึงต้องควบคุมปริมาณทรายในโคลนให้ต่ำกว่า 1% สว่านแต่ละประเภทมีช่วงการไหลของอินพุตของตัวเอง เฉพาะในช่วงนี้เท่านั้นที่สว่านจะมีประสิทธิภาพสูงกว่า โดยทั่วไป ค่ากลางของช่วงการไหลของอินพุตควรถือเป็นค่าการไหลเข้าที่เหมาะสมที่สุด

2. ข้อกำหนดแรงดันโคลน: เมื่อเครื่องมือเจาะถูกระงับ การกระจัดยังคงไม่เปลี่ยนแปลง และแรงดันโคลนที่ตกลงผ่านเครื่องมือเจาะยังคงไม่เปลี่ยนแปลง เมื่อดอกสว่านสัมผัสกับก้นบ่อ แรงดันในการเจาะจะเพิ่มขึ้น แรงดันการไหลเวียนของโคลนจะเพิ่มขึ้น และแรงดันของปั๊มก็เพิ่มขึ้นเช่นกัน เครื่องเจาะสามารถใช้สูตรต่อไปนี้เพื่อควบคุมการทำงาน: แรงดันปั๊มเจาะ = แรงดันปั๊มหมุนเวียน + แรงดันโหลดเครื่องมือเจาะลดลง แรงดันปั๊มหมุนเวียนคือแรงดันปั๊มเมื่อเครื่องมือเจาะไม่สัมผัสกับด้านล่างของบ่อ หรือเรียกอีกอย่างว่าการไม่อยู่ด้านล่าง แรงดันปั๊ม เมื่อเครื่องมือเจาะเพิ่มแรงบิด แรงดันปั๊มจะเพิ่มขึ้น ในเวลานี้การอ่านเกจวัดความดันเรียกว่าแรงดันปั๊มเจาะ แรงดันปั๊มด้านล่างไม่คงที่ เปลี่ยนแปลงไปตามความลึกของบ่อและลักษณะโคลน อย่างไรก็ตาม ในการทำงานจริง ไม่จำเป็นต้องวัดความแม่นยำของแรงดันปั๊มหมุนเวียนได้ตลอดเวลา โดยทั่วไป แรงดันนอกปั๊มด้านล่างหลังจากการเชื่อมต่อแต่ละครั้งถือเป็นค่าโดยประมาณ ซึ่งสามารถตอบสนองข้อกำหนดด้านความแม่นยำของสูตรได้อย่างสมบูรณ์ เมื่อเครื่องมือเจาะทำงาน เมื่อแรงดันปั๊มเจาะถึงแรงดันสูงสุดที่แนะนำ เครื่องมือเจาะจะสร้างแรงบิดที่ดีที่สุด การเพิ่มแรงดันการเจาะอย่างต่อเนื่องจะทำให้แรงดันปั๊มเพิ่มขึ้น เมื่อเกินแรงดันการออกแบบสูงสุด มอเตอร์อาจเบรก ในเวลานี้ควรลดแรงดันในการเจาะทันทีเพื่อป้องกันความเสียหายภายในต่อเครื่องมือเจาะ